Eye to Eye
چشم در چشم اثر ادوارد مونش كه در آن تركيب بندى به تعداد معدودى عنصر كاهش پيدا ميكند.
#ادوارد_مونش نقّاش زبده ى نروژى سبك اكسپرسيونيسم, كه اغلب يك فضاى رومانتيك و نوستالژيك بر آثارش حاكم است. رنگ بخش مهمى از آثار اوست، كه به شكلى نشان دهنده ى هيجانات انسانى است. آثار معروف او جيغ، خون آشام و اضطراب هستند. اثر فوق در نوع خود بسيار اثر قابل توّجهى است. تسلط و نفوذ “درخت” در اين اثر بسيار اهميت دارد, درخت در بسيارى از آثار هنرى به عنوان نمادى خاص استفاده ميشود مثل نقاشى “درخت زندگى” از گوستاو كليمت.
اين اثر در سال ١٩٠٠-١٨٩٩ خلق شد و اكنون در موزه ى مونش، شهر اسلو نگهدارى ميشود.
چشم دوختن دو فيگور به شكلى در وهله ى اوّل ميتواند رمانتيك تلّقى شود، ولى موشكافى بيشتر در حالت چشم ها، رنگ رخساره و ردّ پاى ضربات قلمو، از تنشى تلويحى زير گشتالت فرمى ظاهرا عاشقانه سخن ميگويد. دو دلباخته در اين اثر دهان ندارند، و رابطه به صورت سلطه گرانه از طريق دريچه ى چشمانى فروافتاده امكان ميابد. برخى منتقدين اعتقاد دارند كه دورى از “خانه” (در گوشه ى دوردست) به عنوان مأمنى گرم، و وجود “درخت” حائل بين دو عاشق اشاره به موانع حاضر در راه وصل اين دو دلداده دارد.
[/et_pb_text][et_pb_text admin_label=”Text” _builder_version=”4.6.6″ text_font_size=”18px” text_line_height=”1.8em” background_size=”initial” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat”]اندیشگاه روان سازه (ائتلاف روان، فلسفه و هنر)
