آزمون سنجش شیوه های فرزندپروری

سبک فرزندپروری شما مستبدانه است. شما برای انضباط ارزش خیلی زیادی قائلید. قوانین سخت گیرانه‌ای وضع می‌کنید و سعی می‌کنید کنترل خیلی بالایی بر کودک داشته باشید. در عوض شما اهمیت کمتری به احساسات و هیجانات کودک می‌دهید و صمیمیت عاطفی کمتری با او ایجاد می‌کنید. وشما باور دارید کودکان باید از همه قوانین بدون استثنا و بی چون و چرا اطاعت کنند و عموما خیلی توضیح منطقی در مورد تربیت خود، به کودک نمی‌دهید. همچنین شما از تنبیه و سرزنش کردن در مقابل اشتباهات کودک بیشتر استفاده می‌کنید. با توجه به اینکه به کار بردن این سبک یادگیری در تربیت کودکان شما ممکن است آسیب های جدی و غیرقابل جبران در شخصیت آنها به جای بگذارد، توصیه می شود با یک روانشناس کودک صحبت کنید.

سبک فرزندپروری شما سهل گیرانه است. شما بیشتر اجازه می‌دهید کودک هر کاری دوست دارد انجام دهد و هدایت و جهت دهی کمتری نشان می‌دهید. شما با کودک خود بیشتر شبیه دوست هستید تا والد و معمولا خیلی ملایم و بامدارا هستید. همچنین شما عموما دخالت کمتری در کار کودک خود دارید و تنها وقتی وارد می‌شوید که مشکل جدی پیش آمده است. شما معمولا خیلی بخشنده‌اید، از هر چیز زود می‌گذرید. برای مثال در برخورد با اشتباه کودک از اصطلاحی مثل «بچه است دیگر» استفاده می‌کنید. معمولا به دلیل دلسوزی زیاد، برخورد قاطعانه ای با کودک خود ندارید و برای مثال با اصرار یا خواهش کودک سریع امتیاز را به وی بر می‌گردانید یا محدودیت را برمی دارید. شما معمولا به حرف‌های کودک در مورد مشکلاتش گوش می‌دهید اما تلاشی نمی‌کنید انتخاب‌های اشتباه یا رفتار بد کودک را اصلاح کنید. در بسیاری مواقع کودکان در سبک سهلگیرانه دچار افت تحصیلی می‌شوند. با توجه به اینکه این سبک فرزندپروری مشکلاتی برای آینده کودک شما به دنبال خواهد داشت، بهتر است با یک روانشناس کودک صحبت کنید.

سبک فرزندپروری شما مقتدرانه است. یعنی شما تلاش زیادی برای ایجاد و حفظ یک رابطه مثبت با کودکتان می‌کنید. شما در تربیت کودکتان قانون وضع می‌کنید و پیامد عدم رعایت قوانین را اجرا می‌کنید. اما احساسات کودک را در هر موقعیت در نظر می‌گیرید. در سبک مقتدرانه به احساسات کودک توجه و ارزش داده می‌شود، اما این موضوع روشن می‌شود که در نهایت والدین مسئول تربیت هستند. شما وقت و انرژی زیادی را صرف جلوگیری از مشکل رفتاری پیش از وقوع آن می‌کنید. همچنین از استراتژی‌های مثبت برای تربیت استفاده می‌کنید. برای مثال دلایل قوانین را توضیح می‌دهید و از پاداش و تشویق استفاده می‌کنند. این سبک تربیت فرزند بهترین شیوه است و بهترین نتایج را برای کودکان شما در آینده به ارمغان خواهد آورد.

سبک فرزندپروری شما طرد کننده است. شما درگیری کمی با کودک خود دارید. به عبارتی خیلی کاری به کار کودک خود ندارید و زمان خیلی کمی را با کودک خود می‌گذرانید. شما اطلاع کمی نسبت به وضعیت کودک خود دارید و قوانین تربیتی زیادی نمی‌گذارید. کودکان شما نه تنها هدایت زیادی دریافت نمی‌کنند، بلکه رغبت و توجه زیادی هم از شما نمی‌گیرند. به عبارتی شما انتظار دارید کودکان، خودشان بزرگ شوند. شما وقت و انرژی زیادی برای رسیدگی به نیازهای کودک نمی‌گذارید و ممکن است در مورد کودکتان غفلت کنید، اما بیشتر مواقع این موضوع ناخواسته است. ممکن است شما در زندگی خودتان مشکلات بزرگی از جمله مشکلات روانی، مصرف مواد، بیماری ها و مشکلات اقتصادی و اجتماعی داشته باشید که بهتر است با یک روانشناس بالینی صحبت کنید.