ديدن اين نوزاد كه تو اين شرايط بحرانى به دنيا اومده من و ياد عبارت زير انداخت :
——-
او که شب را در روز، و روز را در شب داخل مى کند؛ «ذلِكَ بِأَنَّ اللهِ يَوْلِجُ اللَّيْلَ فِى النَّهارِ وَ يُوْلجُ النَّهارَ فِى اللَّيْلِ». (آيه ٦١ سوره ى حج)
——
And he merges nights into the day and he merges the day into the night
و
به برداشت من مرگ را در زندگى و زندگى را در مرگ وارد ميكند. نكته ى جالب ديگه ميتونه اين باشه، جدا از معناى تحت اللفظى كلمه ى *اللّه تبارشناسى اين كلمه از نگاه زبان شناسان تاريخى عرب:
1. ماهيتى كه به آن پناه ميبرند
2. كسى كه مفتون، شيدا و حيران ميكند.
3. معبود
4. ماهيتى كه در آن اقامت گزيده ميشود
پس شد، آنچه شد… .
اندیشگاه روان سازه (ائتلاف روان، فلسفه و هنر)
